De Gaia is de eerste boot van dit type van Pontos. Jarenlang was er door toerroeiers gevraagd om een wherry aan te schaffen, maar steeds hadden andere boottypen de voorkeur gekregen.
Tot we, in 1993, bij toeval deze boot in handen kregen. Hoe is dat gegaan?
Het begin
In 1993 vierde Pontos haar 3e lustrum. Er was een uitgebreid programma van lustrumactiviteiten. Leden werden in de gelegenheid gesteld zogenaamde PLAS (Pontos Lustrum Activiteiten Spel) kaarten te kopen.
Bij deelname aan een activiteit verdiende je dan een stempeltje op je PLAS-kaart(en). Je kon zoveel kaarten kopen als je wilde, en als je niet deelnam aan een activiteit, kon je zelfs ook die stempels kopen. Het bleek een lucratieve handel! In mijn herinnering heeft het hele spel meer dan 3.000 gulden opgebracht. Daarbij beschikten we over een leuk budget, maar er was nog geen doel, laat staan een plan.
Eén van de lustrumactiviteiten was een toertocht in Friesland. Daarvoor was zoveel belangstelling dat er boten werden geleend van andere roeiverenigingen. Zo ook van Amenophis uit Zeewolde. Boten werden gehaald en teruggebracht.
Bij dat terugbrengen kwam het gesprek op een wrak dat nogal hinderlijk in de weg lag in hun toenmalige loods (het ruim van een schip). Het bleek een wherry die Amenophis van Viking uit Utrecht cadeau had gekregen. De boot was in 1947 door ene J. Slegtenhorst bij Viking gebouwd, en zij had daar de naam van de noordse godin Freya gekregen.
De boot was in zeer slechte conditie en de huid zat vol gaten. Van de gangen (de houten planken) waarmee de huid van deze overnaadse boot was opgebouwd waren hele stukken weggerot, de boot zag er abominabel uit.
Bij Amenophis waren enkele leden enthousiast begonnen om polyester in de gaten te smeren in de hoop de boot weer drijvend te krijgen. Men zag inmiddels echter in dat dit niet tot het gewenste resultaat zou leiden, en daarnaast lag de boot ook nog eens hopeloos in de weg.
Of Pontos geen belangstelling had? We mochten de Freya wel meenemen onder twee voorwaarden:
1. betaling van 100 gulden voor het polyester dat was gebruikt;
2. de belofte om de boot helemaal op te knappen.
Daarmee zijn we akkoord gegaan en vervolgens hebben we de boot meegenomen naar Lelystad.
Kortom: aan het einde van de zomer van 1993 hadden we een wherrywrak, 3.000 gulden, de belofte/ambitie om deze wherry op te knappen. Maar… nog steeds geen plan.
Het plan
Voor dat plan werd de hulp ingeroepen van de Utrechtse bootsman Heuvelman. Hij adviseerde Pontos, leerde ons dat de huid van de boot van Sipo mahonie is, en waar we dat op maat konden kopen.
Hij instrueerde belangstellenden bij het maken van de schuine, overlappende, kanten aan de gangen (‘het land’) en hij bracht ons de kunst bij van het ouderwets klinken met koperen nagels, waarvoor hij zelfs zijn eigen gereedschap aan ons uitleende. Kortom het plan was geboren, het project kon beginnen!
Het project
Vele Pontosleden hebben zich vervolgens in de loop van de daarop volgende jaren kortere of langere tijd ingezet om deze boot weer in de vaart te krijgen. Daarbij waren het Geert Bartelds, Johan Jaarsma en Peter Koppert die het leeuwendeel van de klus voor hun rekening hebben genomen. Hun namen staan dan ook, naast die van bouwer Slegtenhorst vereeuwigd op de boot.
Op 26 april 1997, 50 jaar na de bouw in 1947 werd de boot herdoopt door Jaap de Groot, voorzitter van Amenophis. Hiermee kon hij zich er zelf van overtuigen dat we de belofte van 4 jaar eerder waren nagekomen!
De nieuwe naam van de boot? Met ‘Gaia’ bleef ze een oergodin, ze verhuisde alleen van de Noordse naar de Griekse mythologie.
En Pontos? Pontos had eindelijk zijn eerste wherry!
Door Fons Apers
...Hun namen staan dan ook, naast die van bouwer Slegtenhorst vereeuwigd op de boot.
Doop van de Gaia op 26 april 1997 door dhr. Jaap de Groot, voorzitter van Roeivereniging Amenophis
De ploeg die de Gaia gaat voorroeien. Jan en Agneta en Jeroen en Esti
Met de Gaia op de Vogalonga in Venetië
Nee geen paard maar de godin Gaia
Op toer