In mijn jeugd werd al snel duidelijk dat ik niet handig was met de bal. Bij balsporten werd ik meestal als laatste gekozen en veelal mocht ik dan op doel. Daar kon ik niet ál te veel kwaad….
Op de middelbare school, het Ignatius College aan de Hobbemakade in Amsterdam, kon je lid worden van diverse aan de school gelieerde sportverenigingen. Voor mij werd dat dus RIC, Roeivereniging Ignatius College. En daar heb ik dus leren roeien. Aanvankelijk in het kommetje vóór de vereniging, maar al snel ging ik in de C1 en later de skiff richting de Hoge Sluis. Mijn ouderlijk huis bevond zich tussen het Amstel Hotel en Carré en wanneer ik dan vóór langs roeide, gaf ik een brul naar mijn ouders. Die zwaaiden dan en dan ging ik weer terug naar de vereniging.
Helaas moesten we verhuizen naar de Zaanstreek en daar waren wel roeiverenigingen, maar niet voor junioren. Hiermee brak een periode van 13 sporten en 12 ongelukken aan.
...als ik dan na een lange zomervakantie met het gezin weer voor het eerst in een skiff stapte heb ik niet zelden verzucht dat nú de vakantie pas ècht begon!
Toen ik vanwege mijn nieuwe baan in mei 1982 naar Lelystad kwam, heb ik me direct georiënteerd op de sportverenigingen in mijn nieuwe woonplaats. En tot mijn genoegen was er dus ook een roeivereniging. Op de fiets ben ik toen naar de contactpersoon voor nieuwe leden, Harrie de Heij, gegaan. Voor iemand die pas kort in Lelystad woont was dat nog een hele onderneming om vanuit de Botter naar het Oostrandpark te komen!
Met Harrie maakte ik een afspraak en op een woensdagavond mocht ik voorroeien. Samen met een aantal andere aspirant-leden (waaronder Jan Cornelissen) stapten we in een C4 en roeiden we weg. Aanvankelijk nog wat onwennig maar toen we bij de brug kwamen stond Harrie daar van bovenaf onze verrichtingen te bekijken en hij zag dat het goed (genoeg) was. En daarmee startte mijn carrière bij onze roeivereniging Pontos.
Ik heb veel leden zien komen en helaas ook weer zien gaan, heb aan diverse wedstrijden, toer- en prestatietochten deelgenomen en desondanks mijn belangstelling voor de roeisport nooit verloren.
Ter illustratie: als ik dan na een lange zomervakantie met het gezin weer voor het eerst in een skiff stapte heb ik niet zelden verzucht dat nú de vakantie pas ècht begon!
Theo Schopmeijer